آمدی و غـصه‌ها از خـانۀ دل جمع شد            وقتِ آسانی رسید و هرچه مشکل جمع شد
از کنارت هر که رد شد حاجتش شد مستجاب            صد بلا از پیش رو و از مقابل جمع شد

سفره‌های وصله‌دار و خالی از یک لقمه نان            با دو دست مهربانت رفت و کامل جمع شد
شاعران دیوانـۀ عـطر گـریـبانت شـدند            آنچنان که دیگر از دور تو عاقل جمع شد
حضرت إبن الرضا! با هر حدیثِ نافذت            پهن شد حق و بساط کفر و باطل جمع شد
علم تو خورشید بود و کاملا ظلمت شکن            خوش درخشیدی اگر که شمع محفل جمع شد
مرجع تقـلـیدهامان پیـش تو زانـو زدند            صد رساله گفتی و حلّ المسائل جمع شد
هر کجا با هر زبانِ حال، سمتِ مرقدت            عرض شد تا که سلامی؛ بُعد منزل جمع شد
ضامن آهو پدر شد! تا که پیچید این خبر            سردرِ باب الجوادش خیل سائل جمع شد
بی‌سر و پا آمدیم و بعدِ یک إذن دخول            برگۀ حاجاتمان با دستِ دعبل جمع شد
صف کشیدیم و شفاعت را تمنّا می‌کنیم            گفت می‌آیم سه جا و خاطرِ دل جمع شد!